Skip to main content
Od tradycyjnych form do nowoczesnych innowacji - dzieje i rozwój wzornictwa okien
08.04.2025

Od tradycyjnych form do nowoczesnych innowacji - dzieje i rozwój wzornictwa okien

Okna stanowią jeden z najważniejszych elementów każdego budynku – odpowiadają za doświetlenie wnętrz, wentylację, a także wpływają na estetykę fasady. Tak jak w przypadku drzwi, ich design zmieniał się na przestrzeni wieków pod wpływem dostępności materiałów, rozwoju technologicznego oraz obowiązujących trendów architektonicznych. Poniżej przedstawiamy krótką podróż przez historię i ewolucję okien – od prostych, klasycznych form po nowoczesne, energooszczędne konstrukcje.

Antyk i średniowiecze: od prostych otworów do witraży

W starożytności okna były często jedynie niewielkimi otworami w murze, bez przeszkleń – co najwyżej zasłaniano je skórami, tkaninami bądź drewnianymi okiennicami. Takie rozwiązania pozwalały na wentylację pomieszczeń i częściowy dostęp światła, jednak nie zapewniały skutecznej ochrony przed warunkami atmosferycznymi.

Prawdziwy przełom w estetyce i funkcjonalności okien przyniosło średniowiecze, gdy zaczęto wprowadzać szkło. W katedrach i kościołach stosowano oszałamiające witraże łączone ołowianymi ramkami, które nie tylko dodawały światła i kolorytu wnętrzom, ale też stanowiły swoiste dzieła sztuki. W budynkach mieszkalnych szkło pozostawało długo luksusem dostępnym wyłącznie dla najbogatszych – większość okien nadal była prostymi otworami zabezpieczonymi okiennicami.

Renesans i barok: większe przeszklenia i dekoracyjne detale

Okres renesansu przyniósł zmiany w architekturze – dążono do symetrii, harmonii i większego doświetlenia wnętrz. Wraz z postępem technik szklarskich okna zaczęły zyskiwać większe rozmiary. Zamiast małych kwater wypełnionych drobnymi szybami pojawiały się coraz większe tafle szkła. W budownictwie miejskim i pałacowym częściej stosowano dekoracyjne obramowania z kamienia lub drewna, z motywami roślinnymi czy geometrycznymi.

Barok przyniósł z kolei jeszcze większe bogactwo zdobień. Rozbudowane gzymsy, ozdobne szprosy i rzeźbione elementy były znakiem zamożności właścicieli. Okna stawały się coraz bardziej okazałe, co można było dostrzec zwłaszcza w europejskich pałacach i rezydencjach.

Klasycyzm i epoka wiktoriańska: rozwój form i rola światła

W XVIII wieku, wraz z nadejściem klasycyzmu, architekci stawiali na elegancką prostotę i umiar w zdobnictwie. Okna były duże i częściej rozmieszczane równomiernie w elewacjach budynków, co podkreślało harmonię formy. Powrót do inspiracji antykiem objawiał się w proporcjach okien, które w projektach pełniły ważną funkcję kompozycyjną. 

W epoce wiktoriańskiej w krajach anglosaskich rozwinął się charakterystyczny styl okien skrzydłowych (tzw. sash windows) – z pionowym mechanizmem przesuwania szyb. Pozwalało to na efektywną wentylację wnętrz, a jednocześnie zachowywało elegancki wygląd. W willach i kamienicach bogato zdobiono obramowania i parapety, a czasem stosowano witrażowe wstawki w górnych partiach okien.

XX wiek: funkcjonalizm, modernizm i minimalizm

Na początku XX wieku, wraz z rodzącym się modernizmem, okna stały się prostsze w formie – zaczęto odchodzić od zbędnych zdobień i detali. W architekturze Bauhausu czy stylu międzynarodowym stawiano na maksymalne doświetlenie oraz podkreślenie konstrukcji budynku poprzez duże przeszklenia.

Lata 50. i 60. to dalszy rozwój technologii produkcji szkła, co umożliwiało tworzenie większych powierzchni przeszklonych. Coraz częściej wykorzystywano stalowe i aluminiowe ramy, które były smuklejsze niż drewniane, co pozwalało optycznie „odciążyć” fasadę. Okna zaczęły pełnić funkcję nie tylko użytkową, ale też symboliczną – otwierając wnętrza na świat zewnętrzny i dając poczucie przestrzeni.

Współczesność: innowacje materiałowe i energooszczędność

Obecnie różnorodność stylów i rozwiązań okiennych jest ogromna. Od minimalistycznych, przeszklonych ścian wieżowców, po tradycyjne, drewniane okna z delikatnymi szprosami – każde rozwiązanie można dostosować do indywidualnych potrzeb i charakteru budynku.

Współczesne okna muszą łączyć estetykę z wysokimi parametrami termoizolacyjnymi i akustycznymi. Popularne stały się okna pasywne z wielokomorowymi profilami i potrójnymi szybami, które pomagają w utrzymaniu komfortu termicznego przez cały rok. Zaawansowane technologie, takie jak powłoki niskoemisyjne czy inteligentne szkło (elektrochromatyczne), pozwalają regulować ilość światła i ciepła przenikającego do wnętrza. Coraz częściej spotyka się też okna z wbudowanymi czujnikami czy sterowaniem elektronicznym, co podnosi wygodę użytkowania.

 Okna i ich ewolucja

Ewolucja okien od małych otworów chronionych drewnianymi okiennicami aż po wielkopowierzchniowe, inteligentne przeszklenia to fascynująca historia rozwoju materiałów i architektonicznej wizji. Współczesne trendy łączą w sobie najlepsze cechy tradycji (np. naturalne materiały i ciepłe barwy) z nowoczesnymi technologiami, zapewniając doskonały komfort, bezpieczeństwo i oszczędność energii.

Przy wyborze okien warto pamiętać zarówno o stylistyce budynku, jak i o parametrach użytkowych. Dzięki szerokiej ofercie producentów można dziś idealnie dopasować okna do swoich potrzeb, tworząc wnętrza jasne, funkcjonalne i pełne indywidualnego charakteru.